Ryszard Sygitowicz – Bez grawitacji

Album, który sprzedał się w kilkudziesięciu tysiącach egzemplarzy. W Wielkiej Brytanii otrzymywał od recenzentów noty wyższe od płyt Carlosa Santany. Po jego nagraniu Ryszard Sygitowicz odbierał i nagrody od Aleksandra Kwaśniewskiego, i listy gratulacyjne – m.in. z Watykanu. Sporo, jak na album, który w ogóle nie miał się ukazać.

W latach 1983-84 Ryszard Sygitowicz był częstym gościem radiowego studia przy ulicy Myśliwieckiej. Z pomocą cenionych muzyków, a później także w pojedynkę, gitarzysta znany przede wszystkim z zespołu Perfect zarejestrował szereg instrumentalnych utworów, które ukazały się później na płycie „Bez grawitacji”. To instrumentalny, gitarowy rock, zaopatrzony w piękne melodie, ciekawe rozwiązania aranżacyjne i pozbawiony zbędnych, nużących stricte technicznych popisów solowych bez głębszej treści. Jest tu i gitarowy kunszt, i dusza.

„Bez grawitacji” ukazuje się po raz pierwszy w całości na płycie CD. Materiał z oryginalnego, winylowego wydania uzupełniają cztery utwory dodatkowe – w tym trzy wcześniej niepublikowane. W książeczce świeży szkic na temat powstawania płyty, pełen anegdot i zaskakujących informacji.